Cindy Vasko Photography

Stairway to the chapel in an abandoned prison. #urbex #urban_exploration #maximum_security #abandoned_photography #historical_building #penitentiary #prison #forgotten_buildings #abandoned_places pic.twitter.com/OleSFUf15Y

— Cindy Vasko Photography (@Cindy_Vasko) 31 maja 2019

Dos(tawianie)wiadczanie

„Religia gnozy” Hansa Jonasa, czyli gnostycyzm dla agnostyka.

To co najciekawsze znalazłem na samym końcu. W ostatnim rozdziale swojej książki, Hans Jonas dokonuje porównania zasadniczych perspektyw starożytnego gnostycyzmu, z refleksjami XX-wiecznego egzystencjalizmu.

Jak wiele łączy gnostycyzm i egzystencjalizm?

Wrzucenie w świat, osamotnienie, trwoga, bycie ku śmierci. Totalna obcość otaczającej nas rzeczywistości i całkowita nieobecność Boga. Odwieczne milczenie wszechświata i nieustający krzyk samoświadomości. Lęk jako podstawowa reakcja na samo istnienie.

Radykalny dualizm. Boga i świata. Człowieka i świata. Nihilizm i potencjał wolności absolutnej. Wiedza (gnoza) o tym, czym jest egzystencja autentyczna. Do dyspozycji wszystko i nic zarazem.

Kto i kiedy odpowie na najważniejsze pytanie filozofii „Dlaczego istnieje raczej coś niż nic?”.